
Única
mulher medalhista olímpica do Irã, Kimia Alizadeh anunciou em sua conta em uma
rede social que desertou do Irã. No texto, a lutadora de taekwondo se descreve
como "uma das milhões de mulheres oprimidas no Irã" ao relatar as
pressões que sofria do governo iraniano.
Bronze nos Jogos Olímpicos
do Rio 2016, a atleta de 21 anos postou a mensagem no Instagram depois que a
agência de notícias iraniana ISNA disse que ela havia fugido para a Holanda.
Kimia criticou o uso do lenço obrigatório no hijab, com o qual compete, e
acusou as autoridades no Irã de sexismo e maus-tratos. A deserção dela ocorre
em meio às tensões entre o Irã e os Estados Unidos.
O que eles disseram, eu
vesti (...)Todas as frases que eles pediram, eu repeti. (...) Eles colocaram
minhas medalhas no véu obrigatório e a atribuíram à sua administração e tato.
(...) Somos ferramentas deles. Apenas essas medalhas de metal são importantes
para a compra e a exploração política a qualquer preço que eles mesmos tenham
fixado - escreveu.
با سلام آغاز کنم، با خداحافظی
یا تسلیت؟ سلام مردم مظلوم ایران، خداحافظ مردم نجیب ایران، تسلیت به شما مردم همیشه
داغدار ایران. شما مرا چقدر میشناسید؟ فقط آنطور که در مسابقات، در تلویزیون، یا در
حضور مقامات دیدهاید. اجازه دهید حالا آزادانه، هویت سانسور شدهام را معرفی کنم.
میگویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر میروم و میگویم قبل
از این هم چیزی نبودهام: «من کیمیا علیزاده، نه تاریخسازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار
کاروان ایران» من یکی از میلیونها زن سرکوب شده در ایرانم که سالهاست هر طور خواستند
بازیام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جملهای دستور دادند
تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادرهام کردند. مدالهایم را پای حجاب اجباری گذاشتند
و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند. من برایشان مهم نبودم. هیچکداممان برایشان
مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدالهای فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان
نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهرهبرداری سیاسی کنند، اما همزمان برای تحقیرت، میگویند:
فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند! من صبحها هم از خواب بیدار میشوم پاهایم
ناخودآگاه مثل پنکه میچرخد و به در و دیوار میگیرد. آنوقت چگونه میتوانستم مترسکی
باشم که میخواستند از من بسازند؟ در برنامه زنده تلویزیون، سوالهایی پرسیدند که دقیقاً
بخاطر همان سوال دعوتم کرده بودند. حالا که نیستم میگویند تن به ذلت دادهام. آقای
ساعی! من آمدم تا مثل شما نباشم و در مسیری که شما پیش رفتید قدم برندارم. من در صورت
تقلید بخشی از رفتارهای شما، بیش از شما میتوانستم به ثروت و قدرت برسم. من به اینها
پشت کردم. من یک انسانم و میخواهم بر مدار انسانیت باقی بمانم. در ذهنهای مردسالار
و زنستیزتان، همیشه فکر میکردید کیمیا زن است و زبان ندارد! روح آزرده من در کانالهای
آلوده اقتصادی و لابیهای تنگ سیاسی شما نمیگنجد. من جز تکواندو، امنیت و زندگی شاد
و سالم درخواست دیگری از دنیا ندارم. مردم نازنین و داغدار ایران، من نمیخواستم از
پلههای ترقی که بر پایه فساد و دروغ بنا شده بالا بروم. کسی به اروپا دعوتم نکرده
و در باغ سبز به رویم باز نشده. اما رنج و سختی غربت را بجان میخرم چون نمیخواستم
پای سفره ریاکاری، دروغ، بی عدالتی و چاپلوسی بنشینم. این تصمیم از کسب طلای المپیک
هم سختتر است، اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی میمانم. پشت به دلگرمی شما
میدهم و جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشتهام، خواسته دیگری ندارم.
Ela ainda descreveu a
decisão de deixar o Irã como difícil, mas necessária. As autoridades iranianas
ainda não se manifestaram oficialmente. A ISNA disse que Kimia está lesionada e
incapaz de lutar, mas que a medalhista poderia tentar competir sob a bandeira
de outra nação nos Jogos Olímpicos de Tóquio.

No texto ela diz que não foi
convidada por nenhum país europeu: "Não tenho outro desejo exceto
taekwondo, segurança e uma vida feliz e saudável." A postagem é
direcionada ao que ela chama de "querido" e "oprimido" povo
do Irã. No fim, ela encoraja os iranianos, diz que confia no caminho que toou e
afirma que estava sofrendo ao conviver com "hipocrisia, mentiras e
injustiça", mas que sempre será "filha do Irã onde quer que
esteja".
Nos últimos anos, outros atletas
iranianos já deixaram o país, alegando pressão do governo. Em setembro passado,
o judoca Saeid Mollaei, de 28 anos, campeão mundial em 2018, deixou o Irã para
competir pela Alemanha. Ele disse que as autoridades iranianas o obrigaram a
não competir com a judocas israelenses, por exemplo.
Fonte : ge
0 Comentários